Over mij
Wie ik ben en waarom ik doe wat ik nu doe
Altijd al "anders"en ik wist niet wat ik ermee moest...
Al vanaf jonge leeftijd kreeg ik te horen dat ik stil was, verlegen, saai, raar. Woorden die hard binnenkwamen. Als kind begreep ik ze niet, maar ik voelde haarfijn aan dat ik ‘anders’ was — en dus niet goed genoeg. Op school werd ik regelmatig apart gezet. Niet omdat iemand echt luisterde naar wat ik nodig had, maar omdat ik niet in het plaatje leek te passen. Ik trok me steeds verder terug. Thuis kwam die innerlijke strijd er anders uit. In woede-uitbarstingen. In boosheid waar ik zelf geen raad mee wist. Ik had simpelweg geen idee hoe ik mijn gevoelens kon uiten, laat staan begrijpen.
Wat de buitenwereld vaak niet zag, was dat ik eigenlijk enorm gevoelig was. Ik voelde alles. De sfeer in een ruimte, de spanning bij iemand anders, de woorden die niet gezegd werden. Het is een mooie kwaliteit, maar als je nog niet weet hoe je ermee om moet gaan, is het vooral vermoeiend. Slopend zelfs.
Die vermoeidheid stapelde zich op. Mijn boosheid veranderde in paniekaanvallen. Ik kon slecht slapen, voelde me opgesloten in mijn eigen hoofd, en verloor steeds meer het contact met mijn lichaam.
Een adem die iets openbrak
Na jaren van zoeken en therapieën, kwam ademwerk op mijn pad. En dat veranderde alles. Voor het eerst voelde ik mijn emoties echt stromen. Er kwam ruimte. Ruimte om te voelen, te huilen, te lachen. Mijn lijf werd geen gevangenis meer, maar een thuis. En ineens werd ik weer nieuwsgierig naar mezelf, in plaats van alleen maar bang of moe.
Ontdek wat ademwerk voor jou kan betekenen
Massage volgde kort daarna. Een vorm van aanraking die geen verwachtingen had. Die niet oordeelde. Die alleen maar "was". Daar op die massagetafel, ontdekte ik wat het betekent om écht te zakken in je lijf — en daarmee ook in je eigen waarheid.
Mijn missie? Een mooie ontmoeting met jezelf
Al deze stappen brachten me bij Mooie Ontmoeting. Een plek die ik niet alleen voor mezelf heb gecreëerd, maar ook voor jou. Voor mensen die, net als ik, lang hebben geprobeerd ‘normaal’ te zijn, maar vooral willen ontdekken hoe het voelt om gewoon zichzelf te zijn.
In mijn praktijk mag alles er zijn: je onrust, je moeheid, je gevoel van vastzitten, je zachtheid, je kracht, je boosheid, je tranen. Geen masker, geen rol, geen moeten.
Nee, mijn leven is niet perfect. En dat hoeft ook niet. Ik geloof juist dat onze littekens ons mens maken. Dat onze dalen ons de weg wijzen naar groei. En dat het leven vooral mooi wordt… als we het durven aan te kijken. Als we elkaar echt ontmoeten — zonder oordeel.
En dus nodig ik je uit voor een ontmoeting, met mij, maar vooral: met jezelf.
Liefs, Mo
